
INFORMACJA NA TEMAT WIRUSA
Zakażenie wirusem Schmallenberg dotyczy przeżuwaczy, przede wszystkim bydła, owiec i kóz. Dane naukowe wskazują, iż zakażenie w/w wirusem nie odnosi się do ludzi. Zakażenie SBV u dorosłych przeżuwaczy wywołuje. utrzymujące się kilka dni, często bardzo słabo wyrażone objawy, do których należą m.in. pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, spadek produkcji mleka, biegunka, ronienia. Natomiast u zwierząt zakażonych w okresie ciąży może dojść do zakażenia płodu, w związku, z czym następuję poród (w fizjologicznym terminie) płodu z charakterystycznymi dużymi wadami rozwojowymi. Typowe wady rozwojowe u jagniąt stwierdzane przy zakażeniach wirusem to: wodogłowie. wrodzona sztywność stawów, zesztywnienie szyi.
Zakażenie SBV przenosi się na inne zwierzęta głównie na dwa następujące sposoby. Obserwuje się przenoszenie wirusa przez wektory — owady łatające z rodzaju Culicoides (kuczmany). Drugim sposobem jest zakażenie płodu poprzez łożysko. Pozostałe drogi przenoszenia nie odgrywają istotnej roli w rozprzestrzenianiu się choroby.
W związku z zagrożeniem rozprzestrzeniania się chorób, których wektorem są owady wskazane jest, aby przy przywozie bydła, owiec i kóz z krajów członkowskich UE, na których terytorium występuje choroba niebieskiego języka (BTV) i wirus Schmalłenberg, przed wprowadzeniem do stada zakupione zwierzęta podlegały kwarantannie i badaniu na obecność w szczególności przeciwciał BTV i SBV. Działania takie w znacznym stopniu ograniczą rozprzestrzenianie się chorób na terytorium Polski.